اصول مقاله نویسی در موسسه تحقیق محقق به مجموعه نکات مهم و گام به گام انجام مقاله علمی می پردازد. در این بخش از آموزش اصول مقاله نویسی قصد داریم تا درارتباط با نحوه نقل قول در نگارش مقاله را مورد بررسی قرار دهیم.
نقل قول
همان طور که در بخش دیباچه مطرح شد، رشته دانش علمی ماهیت صعودی و افزایشی دارد-ما به جای جایگزین کردن دانش جدید به جای دانش قدیم، بر دانش قدیم استناد میکنیم. بنابراین اولین رکن علم- گردآوری اشتراکی دانش- نیازمند مکانیزمهایی برای حفظ و انتشار دانش در داخل جامعه علمی است. امروزه مهمترین مکانیزم مورد استفاده مقالات علمی است. اگرچه انتشار علمی دارای اشکال مختلفی است رایج ترین آن شامل کنفرانس (و یا بدون متون مکتوب داوری شده) و مقاله علمی تحت داوری (به صورت آنلاین و چاپ شده) است.
اهداف پنجگانه نقل قول در مقاله نویسی
در مقاله نویسی یا هر کار پژوهشی دیگر نقل قول بر اساس تعریف شامل ارجاع به منبع اطلاعات یا داده ها است. مواردی که نقل می شوند شامل مقالات مجلات، مطالب کنفرانس، کتاب ها، رساله های دانشجویان، روزنامه ها و منابع غیرمکتوب (مانند فیلم یا سایر رسانه های ضبط شده)، وبسایت یا سایر منابع آنلاین، مطالب کامپیوتری (مانند سی دی اطلاعات یا بخشی از نرم افزار) و مکاتبات شخصی است. نقل قول باید طوری در متن گنجانده شود که مشخص شود کدام مطلب نیازمند نقل قول است. معمولا، نقل قول در انتهای جمله قرار می گیرد، اما گاهی می توان برای افزایش شفافیت آن را در میانه جمله قرار داد. بدون شک، نقل قول ها باید حاوی اطلاعات کافی باشند تا مطلب ارجاع یافته شناسایی و درک شود. بدین ترتیب هر مجله ای فرمت و ساحختار خاصی برای نقل قول ها است که باید به دقت رعایت شوند (متاسفانه هیچ قالب کلی که تمام مجلات از آن تبعیت کنند وجود ندارد.
اگرچه این موضوع در مفهوم ساده است، نقل قول در مجلات علمی دارای اهداف متعددی است. پنج هدف مهم آن به شرح زیر هستند:
– ارائه زمینه کافی تا امکان تحلیل انتقادی اثر توسط دیگران فراهم آید و بدین ترتیب خوانندگان بتوانند نزد خود به ارزیابی این موضوع بپردازند که آیا نتیجه گیری های نویسنده دارای توجیه عقلانی هستند یا خیر؛
– ارائه منابع زمینه ای و مطالب مرتبط به خواننده تا مخاطبیان هدف بتوانند اثر فعلی را درک کنند (بنابراین شبکه ای علمی تشکیل می شود)،
– اثبات اعتبار همراه با خواننده (خوانندگانی که با این حوزه آشنا هستند، تکالیف خود را انجام داده اند و غیر) و یا اطلاع رسانی به خواننده مبنی بر اینکه این مقاله به مکتب فکری خاص تعلق دارد؛
– ارائه مثال هایی در مورد ایده ها، داده ها یا نتیجه گیری های جایگزین برای مقایسه با اثر کنونی؛
– تایید و اعتبار بخشی به منبعی که برای اثر حاضر به آن اتکا شده است (یعنی تایید استفاده از ایده ها یا داده های دیگر) و در نهایت حمایت از صداقت فکری.
از میان اهداف پنجگانه فوق، مهمترین مورد اعتباربخشی به دیگران (موسوم به نظریه هنجاری نقل قول ها) و به تبع آن تعیین اعتبار اثر جدید می باشد. در مقابل، دانشمندان از ایگوی بسیار قدرتمندی برخوردار هستند. برای همه ما شناخت و اعتبار در بین همکاران بسیار مهم بوده و ما را انگیزه مند می سازد. با این حال، نمی توان چنین ادعا نمود که فهرست مراجع نشان دهنده فهرست کامل موارد تاثیرگذار است؛ حتی در ساده ترین موارد این فهرست می تواند بسیار گسترده و طولانی باشد.
هدف از اعتباربخشی، حتی با اینکه بسیار حائز اهمیت است در مقایسه با سایر اهداف کمتر ماهیت وادار کننده دارد. از نظر من از چشم انداز سازه نقل قول همانند سایر نوشته های علمی است: چه چیزی به بهترین شکل ممکن به نیاز خواننده پاسخ می دهد؟ بنابراین هدف اصلی نقل قول باید کمک به خواننده برای استفاده و بهره مندی حداکثری از مقاله باشد. فرض کنید یک فارغ التحصیل یا دانشجوی پسا دکترا مقاله شما را مطالعه می کند: هرچند باهوش، اما تازه وارد. اگر تمام نقل قول ها را بخواند، آیا پس زمینه کافی برای درک بهتر اثر شما در اختیار وی قرار می گیرد؟ آیا برخی از این مراجع غیرضروری و زاید هستند؟ (و بدین ترتیب وقت خواننده تلف نمی شود؟) خوشبختانه برای تصمیم گیری در مورد اغلب مراجع یک تست بسیار ساده وجود دارد: آیا اضافه کردن یک مرجع باعث افزایش ارزش مقاله برای خواننده می شود یا کاهش آن؟